Dolar amerykański

Dolar amerykański - United States Dollar, USD = 100 centów - waluta Stanów Zjednoczonych oraz krajów:

• Portoryko,
• Mikronezja,
• Mariany Północne,
• Palau,
• Wyspy Marshalla,
• Panama,
• Ekwador (od 2000 r.),
• Salwador (od 2001r.),
• Timor Wschodni.

Powszechnie używany symbol waluty - $.

Obecnie w legalnym obiegu znajdują się banknoty: 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100 ($)
Banknoty poza obiegowe: 500, 1000, 5000, 10 000, 100 000 ($)

Monety:

• 1     cent (penny)
• 5     centów (nickel)
• 10   centów (dime)
• 25   centów (quarter)
• 50   centów (half)
• 1     dolar

Nominały banknotów i portrety prezydentów na awersie

• 1             George Washington
• 2             Thomas Jefferson
• 5             Abraham Lincoln
• 10           Alexander Hamilton
• 20           Andrew Jackson
• 50           Ulysses Grant
• 100         Benjamin Franklin
• 500         William McKinley
• 1000       Grover Cleveland
• 5000       James Madison
• 10 000    Salmon Chase
• 100 000  Woodrow Wilson

Historia nazwy "dolar" zaczyna się w 1519 roku w ... Czechach. Wtedy to, w słynącej kopalniami srebra miejscowości Jachimov, lepiej znanej pod niemiecką nazwą Joachimstal (Dolina Joachima), rozpoczęto bicie srebrnej monety o nazwie Joachimstaller. Z czasem przyjęła się skrócona nazwa taller czy talar, od której pochodzi współczesny dolar.

 Od 1861 roku można używać każdego kiedykolwiek wyemitowanego znaku pieniężnego w USA, jednak banknoty ze starszą datą emisji są rzadko spotykane.

Papier, na którym są drukowane amerykańskie banknoty składa się z około 75% bawełny i 25% lnu. Szczegółowy skład papieru jest tajny. Aby był jeszcze trudniejszy do podrobienia w mieszankę papieru wtapia się niebieskie i czerwone nitki. Dodatkowe zabezpieczenia to wtopiony pasek z mikrodrukiem oraz znak wodny.

Banknot $100 w obiegu funkcjonuje ok. 9 lat, $ 20 – 4 lat, $1 – 2 lata. Średni czas żywotności banknotu dwudziestodolarowego wynosi ok. 4 lat, natomiast $1 niszczy się przed upływem 2 lat. Średnio mennica państwowa musi wymieniać banknoty co 5 lat.

W najbliższym czasie banknot o nominale $1 z powodu zbyt dużego kosztu produkcji zostanie zastąpiony monetą $1.

Wartość dolara oparta była na parytecie złota, parytet przyjęty w 1934 roku wynosił 38 dolarów za uncję. USA w 1971 roku wycofały się z tego parytetu. W 1972 roku uncja złota osiągnęła cenę 42 dolarów. W 1973 r. Stany Zjednoczone całkowicie odeszły od powiązania wartości dolara ze złotem – odtąd dolar stał się walutą płynną.

Historia

Banknoty dolarów amerykańskich o wysokich nominałach

Seria z roku 1934, banknot 100.000$

Seria z roku 1918, banknot 10.000$

Seria z roku 1918, banknot 5.000$

Seria z roku 1928, banknot 1.000$

Seria z roku 1928, banknot 500$

Obecnie w legalnym obiegu znajdują się dolarów Stanów Zjednoczonych o nominałach od 1 dolara do 100 dolarów (1$, 2$, 5$, 10$, 20$, 50$ i 100$), które są dodrukowywane podczas nowych emisji a ich szata graficzna ulega kolejnym modyfikacjom mającym utrudnić podrabianie banknotów.

Jednakże wcześniej były emitowane także banknoty o pięciu większych nominałach. Były one emitowane na większą skalę przez rząd USA od roku 1861 (nominały: 500$, 1.000$ i 5.000$). Banknot o nominale 10.000$ (z oznaczeniem o zabezpieczeniu jego wartości certyfikatem w złocie - ang. gold certificate, znane szerzej jako banknoty z tzw. "złotym certyfikatem") pojawił się w roku 1865. Istnieje wiele wersji tych banknotów różniących się szatą graficzną i typem zabezpieczenia. Nie emitowano natomiast nigdy banknotu o nominale 200$.

Ostatnia emisja niewielkiej ilości wysokich nominałów miała miejsce w roku 1929 i towarzyszyła "normalnym" nominałom (od 1$ do 100$).

Na awersie umieszczono również abstrakcyjny wzór z ozdobnym napisem i liczbami określającymi nominał banknotów. Wszystkie zostały wydrukowane w kolorze zielonym, z wyjątkiem banknotu o wartości 100.000 dolarów. Banknot ten jest dość specyficzny – nie był on nigdy w obiegu publicznym i wydrukowano tylko jedną serię w roku 1934 i tylko w formie "złotych certyfikatów". Certyfikaty takie (o nominałach 100$, 1.000$, 10.000$ i 100.000$) były emitowane po odejściu USA od zabezpieczenia waluty zgodnej z parytetemzłota, a złoto było obligatoryjnie skupowane na polecenie wydane dnia 9 marca 1933 roku (United States Executive Order 6102) przez prezydenta USA Franklina Roosevelta.

W związku z tym, banknoty te były używane tylko do wewnętrznych transakcji przez służby rządowe. Rewers tych banknotów był drukowany w kolorze pomarańczowym (co było charakterystyczne także dla innych emisji banknotów dolarowych ze "złotym certyfikatem"). Emisja banknotów tej serii została przerwana w roku 1940. Pozostałe banknoty były drukowane w kolorze czarnym izielonym.

 

Choć technicznie rzecz biorąc są one nadal prawnym środkiem płatniczym w Stanach Zjednoczonych, to ostatnia ich emisja odbyła się w roku 1945, a 14 lipca 1969 roku System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych oficjalnie zdecydował o zaprzestaniu ich dalszej produkcji.

Banknoty o nominałach 5.000$ i 10.000$ praktycznie zniknęły już przed tą datą: szacuje się, że znanych jest tylko ok. 200 sztuk banknotów 5.000$ i ok. 300 sztuk banknotów 10.000$ wszystkich serii emitowanych od roku 1861. Spośród banknotów 10.000$, 100 sztuk było przez wiele lat własnością Benny'ego Biniona, właściciela kasyna Binion's Horseshoe w Las Vegas , gdzie były pokazywane jako atrakcja tego kasyna, później sprzedane prywatnym kolekcjonerom. Obieg banknotów o wysokich nominałach został wstrzymany w roku 1969 na polecenie prezydenta Richarda Nixona, w związku z walką z przestępczością zorganizowaną.

W większości przypadków głównym zastosowaniem tych banknotów były duże operacje finansowe dokonywane przez banki i rząd federalny USA. Do tych celów szczególnie wykorzystywano banknoty zabezpieczone w złocie, pochodzące z emisji z lat 1865 do 1934. Banknot o nominale 100.000$ (zabezpieczony w złocie) był używany tylko do celów transakcji dokonywanych pomiędzy Bankami Rezerwy Federalnej i banknoty te nigdy nie były w obiegu publicznym, dlatego też nie mogą one być w legalnym posiadaniu kolekcjonerów i numizmatyków.

Biorąc pod uwagę silne obawy związane z możliwością ich fałszowania oraz wykorzystywania tych środków pieniężnych do nielegalnych działań, takich jak np. nielegalny handel narkotykami a także wprowadzenie pieniądza elektronicznego - jest mało prawdopodobne, aby rząd USA planował ponowną emisję banknotów o dużych nominałach w najbliższej przyszłości.

Na podstawie Wikipedii.